Vandaag een dagje ziekenhuis

Vanmorgen Thomas naar school gebracht en Lucas naar een meisje waar hij mocht spelen.De jongens zijn echt enorm lief geweest en het ging subliem. Ik ben trots op jullie Thomas en Lucas!

Om 10 uurwas ik in het ziekenhuis. Daar hadden we toen een gesprek met de psycholoog. Manoah's tijd van 0-nu is volledig opgeschreven. Vanmiddag had hij een psychologisch onderzoek, morgenochtend ontvangen we daar de eerst verslagen van.
Tevens is Manoah door de fysio onderzocht, en zijn fijne en grove motoriek zijn gemiddeld of boven gemiddeld, niks mis mee.

Manoah doet het super goed, sliep meteen zelfs nu met zijn nieuwe buurmeisje. Ben ook bere trots op Manoah.

Ben tegelijk ook erg benieuwd wat de uitslag zal zijn en de conclusie van alle onderzoeken bij elkaar.

Wordt vervolgd

Verwennerij en nog meer

Vandaag is Manoah opgenomen in het ziekenhuis. Dit wisten we al een tijdje, en vandaag was het dus zover.
De intake met de Nurse Practitioner, das een leuk scrabble woord, en de arts is ook nog even langs geweest.
Ze gaan Manoah's kalknagels laten behandelen door een daarvoor gespecialiseerd iemand. Ze gaan Manoah's Luieruitslag behandelen, want op de een of andere manier wil dat niet over. Verder gaan ze kijken naar zijn hoofd die blijkt wel vergroot. Zijn groeicurve willen ze goed in de kijker hebben enz. Hij blijft ook maar verkouden, zijn weerstand lijkt een beetje zwak.
Verder krijgt Manoah een uitgebreid psychologisch onderzoek, zowel morgen als overmorgen, dan wordt er gekeken naar zijn niet talige ontwikkeling en naar zijn spraak ontwikkeling. Alle uitslagen bij elkaar, daarvan hopen we dat het ons wat dichter bij de oorzaak en dus de oplossing van Manoah's onbehagen brengt.
Ik ben dus met Thomas, Lucas en Loïs alleen. Loïs voelt zich momenteel ook niet lekker, krijgt pufjes voor de astma en ze heeft een dubbele oorontsteking waar ze antibiotica voor krijgt.
We hebben lekker bij de snackbar gegeten met een ijsje toe, de jongens vonden het geweldig. Ze vonden het een ware verrassing en ik vond het heerlijk mijn jongens zo verrast te zien en ze lekekr te verwennen.
Nu heerlijk genieten van mijn avond alleen, ben in gedachten uiteraard bij Manoah.

Daar zijn we weer

Thomas gaat vandaag uit logeren. Helemaal naar België gaat hij. Samen met mijn zusje en en zwager en neefje.
Vrijdag komt hij weer, en mama is zenuwachtiger dan Thomas zelf, hij heeft er wel zin in.
Verder zijn we al een paar dagen op zoek naar de brillen van Lucas. Eerst het huis over hoop gehaald, Toen maar buiten gekeken, zandbak, struiken, met Lucas weet je het tenslotte maar nooit...
Gelukkig hebben we inmiddels 1 bril gevonden, hoewel deze nog wel even langs de brillen dokter moet kan Lucas straks in ieder geval weer zien.
Ook zijn wij met de eigen kracht conferentie bezig, althans de coördinator is ons netwerk aan het bellen en bezoeken aan het afleggen.
http://www.eigen-kracht.nl/ hier kun je allerlei informatie vinden over deze conferentie.
Voor die tijd wordt Manoah nog opgenomen in het ziekenhuis. Daar gaat heel breed gekeken worden naar Manoah, er zijn veel dingen bij hem onduidelijk en wat het lastig maakt is dat hij eigenlijk nog niet praat. Het meest vervelend is de jeuk waar Manoah last van heeft. Hopelijk vinden ze een oplossing voor hem. Zorgwekkend is ook dat hij niet groeit, terwijl hij wel voldoende eet. Nou ja... we zullen bidden dat God voor hem blijft zorgen en er duidelijkheid mag komen over wat hij mankeert.
Ook staan wij open voor het psychische vlak. Het zou natuurlijk ook kunnen dat hij last heeft van de gezinssituatie en daardoor last heeft van jeuk enz.

Moederdag

Wie keek verlangend naar mij uit
nog voor ik leven was,
borg mij in de beschutting van haar schoot,
en bracht mij binnen in dit onbekende land?
Wie koesterde mijn broos bestaan
met zachte handen,
hielp mij recht om alleen te stappen,
en lokte de eerste woordjes uit mijn mond?
Wie trok levenssporen,
die ik nu nog volgen mag,
investeerde harten goud om mijn toekomst te beveiligen,
liet mij los maar keek op afstand naar mij om?
Wie zalfde de pijn van mijn onverwacht verdriet,
omarmde mijn fouten met een verzoenend gebaar,
en leerde mij geloven in mensen en in God?
Mam dat ben jij
ik dank je met heel mijn hart,
ik wil het verder delen dit geschenk van jou (met mijn kinderen)
ik zie je graag!

Je mag anders zijn

Je zit heel stil in een hoekje
de wereld draait maar om je heen
ik kijk in 't rond en zoek je
je lijkt verstijfd, als een grote steen.

Dan plots, begint een woordenvloed
en jij verandert in een klein moment
van kleine stille jongen die niets doet
in een actieve grote vent.

Vele prikkels komen bij jou binnen
in een ongekende lijn
waar jij niets mee kan beginnen
omdat ze ongebonden zijn.

Mijn gedachten moet ik dwingen
geduldig tast ik af jouw lijn
waarin voor mij de onbekenden dingen
voor jou zo vanzelfsprekend zijn.

Ik probeer het te ontknopen
stap voor stap ga ik jouw weg
een onbekende pad moet ik belopen
die ik met moeite steeds afleg.

De contouren worden zichtbaar
van een omweg die jij maakt
een brokstuk van emotie ligt daar
in een wereld die je raakt.

Ik kom bij je zonder iets te zeggen
je legt je hoofd tegen me aan
je hoeft het mij niet uit te leggen
ik kan je nu ook zo verstaan.

Ik bid God in het bijzonder
voor begrip en veel geduld
want je bent en blijft een wonder
door zijn liefde steeds omhuld.

Ina van der Welle