Daar zijn wij weer. Een wonder rijker! Een wonder dat genezing heet. Het afgelopen jaar is Bert heel ziek geweest. Veel last van zijn benen, wegvallen omdat het allemaal te veel werd, de pijn dan. Dokters konden niet vinden wat er aan de hand was. Veel onderzoeken ondergaan, ziekenhuis opnames, plannen om te leren omgaan met de klachten en de beperkingen. Maar ook bezig zijn met de dood, niet verder willen omdat de pijn te ondragelijk is, de benauwdheid beangstigend. De kinderen waren ongerust, bang dat papa dood zou gaan. Wij waren daar zelf ook wel mee bezig, want ja als de artsen het dan niet weten, maar zich wel zorgen maken. Wij kregen zo'n 2 maanden geleden de tip om naar een osteopaat te gaan. Bert is al niet zo alternatief ganger, maar hij is wel gegaan. 3 x hadden ze gezegd, merk je dan geen verbetering dan kunnen wij niks voor je doen. De 3x en wij dachten ook de laatste keer, keken beide osteopaten naar Bert, en concludeerden dat alles nogal strak stond in zijn lichaam, waaronder de bekkenbodem spier. Deze hebben ze opgerekt, en nog wat meer spieren, maar deze was toch wel het voornaamst maar ook het pijnlijkst. Bert kwam lopend van de auto naar huis, iets waarvan we geaccepteerd hadden (voorzover dat mogelijk is), dat dat niet meer zou gaan lukken. Ik zelf dacht nog: "ja dat zal wel.", maar ik ontdekte ook dat Bert weer heerlijke warme benen had. En dat was zeker al een jaar anders, namelijk ijskoud. Terugkijkend op het afgelopen jaar, denk ik: "hoe hield ik dat vol?" Ik weet dat wel, het was God die ons mij en ons gezin droeg. God wist waar Hij mee bezig was. Bert lijkt beter! Een WONDER dat we niet meer hadden verwacht. Wel om baden, maar niet meer op rekenden. Klein denkerij van God. Dankdag 2012 BIJZONDER!

Dag 1 van de 40 dagen doelgericht leven.

Hoe zou ik mezelf kunnen herinneren, ondanks alle reklame waar ik ongewild steeds mee wordt geconfronteerd, dat ik niet voor mezelf leef maar voor God?
Veel van mijn vragen, gaan vooral over mijzelf, over eigen succes of over mijn gezondheid, over wat ik wil worden.
Maar sta ik er wel eens bij stil dat het daar niet om draait? Maar dat het gaat om mijn Ontwerper.
Niet wat is mijn doel met mijn leven, maar wat is Gods doel met mijn leven?
En dat kan ik Hem gewoon vragen, ondertussen vraag ik mijzelf af: waarmee kan ik mezelf herinneren aan het feit dat ik voor God leef en niet voor mezelf?

Want in Hem is geschapen al wat in de hemelen en op de aarde is, de zichtbare en de onzichtbare dingen, tronen, heerschappijen, overheden en machten; alles is door Hem en tot Hem geschapen Kolossenzen 1:16

Terug kijkend

Terug kijkend moeten we concluderen zo aan het einde van 2010 dat het een mooi jaar is geweest. Zeker wel met ups en downs maar gewoon zoals dat ook hoort.
't Is nu ook een jaar geleden dat Loïs heel ziek in het ziekenhuis lag. En ook zij maakt het super goed. Het was het jaar waarin veel puzzelstukjes op zijn plaats vielen. En ook de kinderen zijn op hun plek. Daar waar ze het best functioneren. Ons huis ziet er spik en span uit. Qua werk en vrijwilligers werk is er veel gebeurt en gaat er veel gebeuren.
We danken onze Vader voor dit jaar en vragen om een zegen voor het nieuwe jaar.

Loïs 1 jaar

Woensdag 3 november 2010 is Loïs 1 jaar. Op deze dankdag danken wij God dat hij haar bewaard heeft het afgelopen jaar. Zeker na de periode dat ze zo ziek is geweest, en het echt allemaal even spannend was. (zie blog december 2009 en januari 2010 op deze site).
Nu.. bijna een jaar later gaat het heel erg goed met Loïs. Ze groeit goed, ontwikkeld zich goed, en kletst veel.
Ze heeft haar pufjes nodig maar dat is peanuts. We maken er een mooie dag van en genieten van alles wat er op ons pad komt. God is Goed!

De herfstvakantie bijna voorbij

En wat voor een vakantie.
We begonnen zaterdag 23 oktober met een dagje slagharen die redelijk in het water viel. Koud tot op het bot besloten we bij broertje lief in Hardenberg maar een kopje koffie te drinken.
De mannen hebben zich prima vermaakt.
Maandag 25 oktober was ik jarig dus voor de jongens 2 dagen feest. Ze vonden het super leuk dat ik vrij was. Maar er moet wel gewerkt worden dus dat hebben we dinsdag ingehaald.
Op woensdag 27 oktober was het tijd voor Lego world. Bert is samen met Thomas en Lucas naar Lego world geweest. Wat een lego stenen, wel 25 vrachtwagens vol. Die oogjes van de kids geweldig.
En vrijdag mocht Thomas 's Avonds mee met ome Wilfred naar FC Zwolle stadion. En het leuke is: ze hebben met 4-0 gewonnen. Je zult begrijpen, onze herfstvakantie kan niet meer stuk. En aankomende nacht, lekker een uurtje langer slapen.

Daar zijn we weer

Dinsdag is het zover... dan gaat Bert onder het mes. Hopelijk de 2e en laatste keer aan zijn neus.

Afgelopen zondag heeft onze wasmachine het begeven. Diagnose: trommel/kuip defect door scheuren van de trommel. Gelukkig viel het binnen de garantie en krijgen we volgende week een nieuwe was machine. De monteur vertelde dat je er geen expert voor hoeft te zijn om de conclusie te trekken dat het einde oefening is met het ding.

Manoah zijn gehoor is weer achteruit gegaan. Tijd voor nieuwe buisjes dus. Hij doet het super goed op het mkd.

Thomas is gisteren geistalleerd als scout bij de esta's. Helemaal in zijn element.

Klooster bende en nog veel meer

Het werk in het klooster bevalt bijzonder goed.
Het werk ligt me en de collega's zijn super aardig,
de sfeer is gewoon goed, met de nodige lol. 't Is fijn
om te voelen dat mensen je waarderen.

De zaterdagavond zang die geweest is in september is super geweest.
Het zaaltje was afgeladen met zangers maar vooral ook met bewoners
van Zandhove (verpleeg en reactiveringscentrum) Mooi om te zien hoe mensen
genieten van je aanwezigheid, je zang en de muziek. Fijn om dat te mogen doen.

Donderdag zijn we ook met de cursus psycho pastoraat begonnen.
Nou dat viel wel een beetje tegen! Les hebben, ben er dan ook al erg lang uit.
Het ging over communicatie, en dat je veelal toch dingen interpreteerd vanuit je eigen referentiekader. Zo kunnen verschillende mensen, andere dingen interpreteren bij wat we hier bloggen. Dat heeft veelal ook te maken met hoe je dingen leest. Ben je moe? Verdrietig of juist heel optimistisch. Dat is allemaal van invloed op hoe je omstandigheden interpreteerd. Afijn .... dat is ook niet heel onbekend.
En zo werkt dat ook in een pastoraal gesprek. Dat wat je waarneemt heb je een mening over vaak wel gevormt door je eigen ervaringen, karakter, emotie. Zeer zinvolle studie dus. Trek dus niet te snel conclusies!

Dan hadden we ook nog de uitslag van Bert zijn CT scan. Die zag er niet zo mooi uit. Veel verklevingen en litteken weefsel. Dit ligt volgens de arts in de lijn van de verwachting met de dystrofie. Bert zijn lichaam reageert heftiger op wondjes, trauma's enz. dan je gezien het trauma zou verwachten.
Er komt dus wel weer een opratie, want de hele boel is ontstoken, tot zijn kaak. Belangrijk is het dus om de ontsteking weg te laten lopen via een gat, dat ze weer open gaan maken. Hij moet een nachtje blijven voor extra rust.
Dit is niet perse negatief! Het is een hindernisje die we gaan nemen.

Met Manoah op het MKD gaat het goed. We zijn erg benieuwd wat eruit gaat komen.